yeldəyirmanı — is. Küləyin hərəkətə gətirdiyi pərlər vasitəsilə işləyən dəyirman. Arxa planda su quyusu üstündə hərəkətsiz dayanmış yeldəyirmanı. Ə. M … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dəyirman — is. Dəni üyüdüb una və ya yarmaya çevirmək üçün müxtəlif qurğuları olan karxana, müəssisə. Yel dəyirmanı. Su dəyirmanı. Buxar dəyirmanı. – Dəyirmanın yaraşığı torba çuvaldır. (Ata. sözü). Təbrizdə bu saat qəhətlikdir və əhali çörək üzünə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
as(i)yab — f. 1) yel dəyirmanı; 2) su dəyirmanı … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
dasdar — I (Qax) gəlin üçün baş örtüyü. – Yengələr hindi dasdar salmağa gedəcaxlar II (Astara, Cəlilabad, Dərbənd, Quba, Lənkəran, Ordubad) kirkirə, əl dəyirmanı. – Dasdar sınmışdı (Quba); – Dasdarnan buğdanı yarma eləllər (Ordubad); – Dasdarda çəkeydüg… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
əlçim — I (Cəlilabad, Füzuli, Göyçay, Kürdəmir, Qarakilsə, Lənkəran, Masallı, Oğuz, Salyan, Yardımlı, Ucar) əl boyda təmiz daranmış yun. – Bir əlçim yun qırx əlli qram gələr (Ucar); – Əlçim düzəldir yığır üst üsdə, so:ra bir bir əyrir (Oğuz); – Əlçim əl… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
əldaşi — (Dərbənd) əldəyirmanı. – Əldaşi hodı horda … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
kilkilə — (Qazax, Şamaxı) əl dəyirmanı … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
yarmaçəkən — (Dərbənd) əldəyirmanı … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
yarmadaşı — (Quba) əldəyirmanı … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
tahun(ə) — ə. su dəyirmanı; dəyirman … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti